27 maja 2009
ŚRODA

Teraz idę do Ciebie

     Ten dzień jest rocznicą śmierci mojego przyjaciela, profesora Wincentego Harmaty.

—–

     Byłeś profesorem biologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Specjalista od ptaków, od przyrody – tej ziemi, na której żyłeś.
     Miałeś piękną śmierć. W pogodny dzień; na łące; w cieniu krzewów, w śpiewie ptaków. Przy Tobie była Twoja żona. I Twoi przyjaciele.
     A my dziękujemy Bogu za Ciebie. Za to, żeś obdarzał swoją mądrością i serdecznością swoją rodzinę, przyjaciół, kolegów i studentów.
     Wierzymy, że jesteś w niebie – za miłość do przyrody, do ludzi, za interesujące wykłady, za życzliwość, pomoc, jakiej udzielałeś swoim kolegom i studentom, za wędrówki z nimi po świecie.

May 27, 2009
WEDNESDAY

Now I am coming to You

     Today is an anniversary of death of my friend, Professor Wincenty Harmata.

—–

     You were a professor of Biology at the Jagiellonian University; an expert in birds, nature – this earth on which you lived.
     You had a beautiful death; on a sunny day, in the meadow, in the shade of shrubs, in singing of the birds.  Your wife and your friends were at your side.
     And we thank God for you; for the fact that you bestowed your wisdom and your cordiality on your family, friends, acquaintances and students.
     We believe that you are in heaven – for your love towards nature, towards people, for interesting lectures, for kindness, for help which you were providing for your friends and students, for traveling the world with them.