26 stycznia 2010
WTOREK

Pytają o Ciebie

     Rocznica urodzin jest szczególnie okazją do podsumowania życia. I można powiedzieć z całą odpowiedzialnością, że to jest życie udałe. Nie tylko dla zasług naukowych, ale dla zasług człowieczych, ludzkich. Profesorem być, to nie tylko być naukowcem, ale to znaczy być przyjacielem studentów, kolegów i koleżanek pracujących naukowo, którzy mają swoje kłopoty, muszą mieć człowieka, do którego mogą się wyżalić, opowiedzieć, szukać pomocy i ratunku. I to znajdują.
     Pani Krystyna jest nie tylko świetnym naukowcem, znawcą swojego przedmiotu, autorką wielu artykułów i książek o randze międzynarodowej, ale jest człowiekiem, który troszczy się o ludzi. Jej gabinet jest często zajęty przez ludzi, którzy przychodzą do niej, aby się wyżalić, po radę, po ludzkie słowo, po współczucie, po rękę podaną w wypadku rozpaczy. Dla wszystkich tych potrzebujących zawsze ma czas, cierpliwie słucha i towarzyszy w dalszym życiu, usiłując naprawić błędy, poprawić zachwiane kroki i służyć pomocą jakąkolwiek, na materialnych środkach skończywszy.
     Niech będą dzięki Bogu, że w życiu naszym napotkaliśmy panią Profesor. Za to, co wniosła w nasze życie. Dziękujemy jej za ten dar i prosimy, żeby ją spotkała choć odrobina wdzięczności ludzkiej za tę dobroć, którą okazuje i wyświadcza, wyświadczała.
     Życzymy jej w tym dniu rocznicowym, ażeby bardziej uważała na siebie. Żeby miała więcej czasu na sen, na posiłki, na swoje sprawy prywatne, które są zepchnięte na sam koniec, po sprawach ludzkich. Prosimy ją, aby bardziej uważała na siebie i szanowała swoje zdrowie. Ale poza tym nic, żadnych zmian nie potrzeba wprowadzić.