32. NIEDZIELA ZWYKŁA
Księga Królewska: 1 Krl 17
Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści deszcz na ziemię.
Paweł: Hbr 9
Postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd.
Ewangelia: Mk 12
„Z upodobaniem chodzą w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku i zaszczytne miejsca na ucztach”.
Rozważanie:
To może być bardzo interesująca zabawa: strojenie się, kreacje ubraniowe, fryzury, biżuteria, bransolety, klipsy, naszyjniki, pierścienie, spinki, krawaty, buty, rękawiczki, torebki. Obnoszenie się, spotykanie się, kontakty towarzyskie – żeby podziwiali, chwalili, żeby się patrzyli zazdrośnie, mówili po kątach: jak to ten, jak to ta, jak to ty właśnie. Jak potrafisz się zachować, ubrać, jakaś wytworna, jakiś dostojny.
Tym można się tak zabawiać raz czy dwa, ale żeby to stanowiło istotny nurt całego życia?
Poezja:
Gwiazd siewco i księżyców, co w eterze wiszą,
O, Panie nad deszczami i Panie nad skwarem!
Porównaj nas zmęczonych z milczącym obszarem,
Niebiosa ku nam nachyl i napój nas ciszą.
J. Lechoń, Modlitwa