2. NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM (3 I)
Syracydes: Syr 24
Mądrość wychwala sama siebie. Przed wiekami, na samym początku mię stworzył i już nigdy istnieć nie przestanę. W świętym Przybytku, w Jego obecności, zaczęłam pełnić świętą służbę i przez to na Syjonie mocno stanęłam.
Paweł: Ef 1
Proszę, aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego.
Ewangelia: J 1
Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał.
Rozważanie:
Wchodzimy w nowy rok pełni wiary w Boga i w siebie. Ale przecież nie dowierzając sobie do końca.
Wchodzimy w nowy rok pełni ufności Bogu i sobie. Ale przecież nie mając zaufania do końca do siebie.
Wchodzimy w nowy rok pełni miłości Boga i bliźniego, i siebie samych. Ale przecież nie wiemy, co to jest naprawdę miłość.
Poezja:
Niebo szerokie, niebo bez granic:
Płaszcz Matki Bożej, przetykany promieniami.
P. Heintsch, Tajemnice różańcowe