WSTĘP
Bóg objawia się nam przez świat. Bo świat jest stworzeniem Boga, wyrazem i słowem Boga. Ale w szczególny sposób Słowem Bożym jest Jezus: którego nazywamy Synem Bożym. Przez Niego ukazał się nam Bóg w kształcie człowieczym w sposób doskonały. O Nim mówią teksty Pisma Świętego Starego, ale przede wszystkim Nowego Testamentu.
Na nim wyrosła liturgia Mszy świętej – nie tylko teksty czytane czy wspólnie recytowane, ale i obrzędy, śpiewy, muzyka, wystrój kościoła. I na tym polega każde uczestniczenie nasze we Mszy świętej. Przychodzimy, aby słuchać, patrzeć, rozumieć, przeżywać, rozmyślać, odczuwać duchem swoim Boga obecnego w liturgii.
Tylko Pismo Święte jest, po pierwsze, obszerne. Po drugie, to nie zwykła książka do czytania, ale to niezwykła książka do rozmyślania. I należy ją czytać powoli, dzień po dniu, w krótkich odcinkach. I dlatego Kościół podzielił na użytek Mszy świętej Pismo Święte na trzy cykle: A, B, C. Każdy z tych cykli obejmuje jeden rok liturgiczny. W każdym mamy inne fragmenty Pisma Świętego, tak Starego jak Nowego Testamentu.
Ale i tak ten podział nie obejmuje całego Pisma Świętego. Wiele kart Pisma Świętego nie jest cytowanych w tekstach mszalnych. Pozostają jako zadanie dla nas, żeby na własną rękę sięgnąć po nie.
Niemniej, należy stwierdzić, że przez te trzy cykle poszerzyliśmy kontakt z prawdą, jaka jest zawarta w Piśmie Świętym. Czytane czy słuchane teksty mszalne ukazują nowe jej aspekty, nowe punkty widzenia, nowe tematy.
Bo miłość ma rozmaite odcienie, bo prawda ma rozmaite głębie, bo pokój ma rozmaite stany ciszy, bo światło ma rozmaite nasilenie. W ten sposób bogactwo Objawienia Bożego ukazuje się nam szerzej, jaśniej, wspanialej.