Nota biograficzna

Najpierw były lata dziecinne zwłaszcza w Krakowie pełne oczarowania ludźmi i światem, pełne zabawy, książek czytanych bez końca, przedstawień teatralnych, gry w piłkę (nożną), przerywanej obowiązkami szkolnymi.
Potem zafascynowanie światem techniki i szkoła budowy maszyn, aż na koniec odkrycie siebie jako tego, kogo można kształtować, i odkrycie ludzi, którym trzeba pomagać.
W tym też czasie spotkanie z Janem Tyranowskim i Karolem Wojtyłą, którzy mieli niewątpliwy udział w dalszych jego losach.
Aż przyszła decyzja służenia Bogu i ludziom w kapłaństwie, przyjęta przez nieco zdziwionego Arcybiskupa krakowskiego. Na początku był cudowny pierwszy rok teologii w rezydencji arcybiskupiej. Potem „prawdziwe” Seminarium Duchowne na Podzamczu 8 ni to klasztor, ni to nowicjat.
W końcu kapłaństwo i pierwsza placówka Rabka. Ojciec duchowny powiedział: „Mieciu, jak tam wytrzymasz pół roku, to będzie dobrze” . Niby że Mieciu to taki mieszczuch krakowski. Już tam powstała pierwsza książeczka dla dzieci: „Jezus i ty”.
Po kilku latach wyrwano go siła z Rabki i przesadzono do Krakowa, ale tylko na rok, bo potem przyszedł rozkaz kolejnego arcybiskupa: dalsze studia.
Wobec tego filozofia na KUL-u, a potem teologia w Rzymie, Monachium i Monastyrze, uwieńczona doktoratem.
Ostatecznie powrót do Krakowa. A w Krakowie jak w Krakowie. Najpierw wykłady w Seminarium Duchownym, a potem przez kilka lat w Instytucie Liturgicznym i duszpasterstwo wśród studentów przy kościele Św. Anny, na koniec rektorat kościoła SS. Wizytek.
A oprócz tego książki. Dla dzieci jak i dla teologów, dla młodzieży jak i dla dorosłych. Bajki jak i rozważania popularnoteologiczne, powieści jak i opowiadania. W ilości około stu.
Książki M. Malińskiego tłumaczono między innymi na języki: angielski, francuski niemiecki, włoski, hiszpański, holenderski, fiński, japoński, czeski, słowacki, słoweński, węgierski, rosyjski, litewski.
A poza tym prasa. Na przykład „Tygodnik Powszechny” co tydzień i „Dziennik Polski” w każdy piątek, a ostatnio i w każdą niedzielę.
I ludzie codzienne Msze święte (zawsze z kazaniem), spotkania, rozmowy; co tydzień konwersatorium i audycja dla radia w Chicago (w formie rozmów telefonicznych); prelekcje w Klubie Inteligencji Katolickiej, na różnorodnych konferencjach; rekolekcje w swoim kościele i w innych w kraju (w Gdańsku, Gdyni, Warszawie, Szczecinie, Poznaniu, Przemyślu itp.) i za granicą (np. w Kuwejcie, Chicago, Londynie, w Niemczech, Norwegii).

A oprócz tego – książki. Dla dzieci jak i dla teologów, dla młodzieży jak i dla dorosłych. Bajki jak i rozważania popularnoteologiczne, powieści jak i opowiadania. W ilości około stu.

Dla młodzieży:
– „To nie takie proste, mój drogi” („Wierzyć w Chrystusa”) (1972)
– „Eseje na wybrane tematy z historii Kościoła” („Historia Kościoła dla młodzieży”) (1973)
– „Zanim powiesz kocham” (1985)
– „Katechizm dla młodzieży” (1987).

Dla dzieci:
– „Jezus i ty” (1960)
– „Idę do Ciebie” (1975)
– „Modlę się do Ciebie” (1984)
– „Jest taki kwiat” (1982)
– „Bajki nie tylko dla dzieci” (1985)
– „O aniołkach, diabełkach, ludziach i automatach” (1991) – dla ludzi od lat dwu do stu.

W międzyczasie studium teologiczne:
– „Po co sakramenty” (1974).

Z kolei książka wyrosła z zachwytu osobą Chrystusa:
– „Świadkowie Jezusa” (1975)

i książka wyrosła z zachwytu Jego Matką:
– „Matka Jezusa” (1981).

I wciąż zbiorki kazań – tak zwanych „ramek” – publikowanych od lat w „Tygodniku Powszechnym”:
– „Aby nie ustać w drodze” (1971)
– „Nasz chleb powszedni” (1974)
– „Chodzący po morzu” (1977)
– „Wszystkie nasze dzienne sprawy” (1977)
– „Góry przenosić” (1981)
– „Przed zaśnięciem” (1991).

Gdy wybuchł Polski Papież – książki o nim jako dług spłacany za lata wspólnej drogi:
– „Droga do Watykanu” (1979)
– „Wezwano mnie z dalekiego kraju” (1980)
– „Totus Tuus” (1981)
– „Podróże apostolskie Jana Pawła II” (1981)
– „Najchętniej grał na bramce” („Nasz Papież”) (1983)
– „O godność człowieka” (1983)
– „Papież spraw ludzkich” (1983)
– „Pielgrzym pokoju i nadziei” (1984)
– „Pielgrzymka do świata” (1987)
– „Abym umacniał braci w wierze” (1987) – to książka nietypowa, bo jest zbiorem reportaży z jego podróży, jakie odbył na własną rękę „za Papieżem” np. do Japonii, Korei. Indii, USA, Portugalii, Anglii, Francji, Niemiec, Holandii itd.
– „Gość w dom” (1984) – reportaż z drugiej pielgrzymki Papieża do Polski
– „O was i za was” (1987) – reportaż z trzeciej pielgrzymki Papieża do Polski
– „To moja matka, ta ziemia” (1991) – reportaż z czwartej pielgrzymki Papieża do Polski
– „Papież prywatnie” (1991) – kolorowy album.

Papieskie książki były przeplatane „normalnymi”, których domagało się życie, a więc
– „Modlitwa na każdy dzień” (1979)
– „Od rana do wieczora” (1983)
– „Nasze tajemnice bolesne i chwalebne” (1984)
– „Nasza droga krzyżowa” (1985)
– „Czarna Madonna” (1985)
– „Święci na nasze dni” w dwóch tomach (1987) – są w nich minipowieści o świętych polskich: św. Stanisławie Szczepanowskim, św. Jacku, bł. Jadwidze – królowej, św. Janie Kantym, św. Kazimierzu, św. Stanisławie Kostce, św. Andrzeju Boboli – tyle w pierwszym tomie. A w drugim (1988): o św. Rafale Kalinowskim, św. Piotrze Chmielowskim (Brat Albert), o bł. Urszuli Ledóchowskiej i o św. Maksymilianie Kolbe.
– „Patronka chłopów” (1988) – niejako uzupełnienie do książki „Święci na nasze dni”, bo to szkic powieściowy o bł. Karolinie Kózkównej.

Wreszcie książka o życiu:
– „Pokochać życie” (1989).

Aż pchnięty Opatrznością Bożą zabrał się w roku 1990 do pisania powieści historycznej o Jezusie – urosło tego trzy tomy „Jezusa” i dwa tomy „Chrystusa”, skończone w 1997.
Ale równocześnie szła seria książek na bazie konferencji i rekolekcji, które głosił po Polsce – Warszawa, Wrocław, Szczecin, Gdańsk, Poznań, Bydgoszcz, Kielce i oczywiście Kraków; również i za granicą: Londyn, Paryż, Toronto, Rzym, Oslo, Munster, Kuwejt. To dlatego, że nie mógł się pomieścić z odkryciami, jakich dokonywał na temat Boga, Jezusa, sakramentów, ludzkiego cierpienia, religii Dalekiego Wschodu. A więc:
– „Wierzyć w Eucharystię – żyć Eucharystią” (1992)
– „Dlaczego chrześcijanie nie są Żydami” (1993)
– „Pogadajmy o ważnej sprawie” (1993)
– „I ty jesteś biznesmenem” (1994)
– „Olśnienia” (1995)
– „Cena twojej wolności” (1996)
– „Wrażliwość na Polskę” (1997)
– „Siedem twoich wtajemniczeń” (1997)
– „Twoje cztery twarze” (1997)
– „Nurty twojej miłości” (1997)
– „Rekolekcje kosmiczne” (2001).

I równocześnie wciąż zbiorki rozważań – wybór z tych, które codziennie głosił i głosi na Mszach świętych:
– „Nie bój się” (1994)
– „Zamyślenia” (1997)
– „Zanim uderzy dzwon” (2001)
– „Kazania najkrótsze” (2001).

Oczywiście nie można było zapomnieć o dzieciach. A więc:
– „Mój Brat Jezus” – modlitewnik dla dzieci (1994)
– „Bajki niebieskie” (1994)
– „Niby bajki” (1996).

A ponieważ Papież znowu przyjechał do Polski w 1997 roku, to na jego przywitanie:
– „Przewodnik po życiu Karola Wojtyły” (1997)
– „Papież, jakiego dotąd nie było” (1997).

I tak dalej, i tak dalej. Aż po najnowsze książki:
– „Katechizm dla niewierzących” (2001)
– „Katechizm dla bierzmowanych” (2001)
– „Kilka dni w Ziemi Świętej – życie całe” (2000)
– „Terra: Bajki nie tylko dla młodzieży” (2001)
– „A może to było tak…” – bajki dla dzieci (2002)
– „Abba” – modlitewnik dla młodzieży (2000)
– „Odkrywanie świata” – cztery tomiki artykułów ukazujących się w Dzienniku Polskim” (1998-2002)
– „Okruchy miłości” – tomik poetycki (2002)
– „Faustyna znaczy szczęśliwa” (2002).
– „Przewodnik po samotności” (2002)

Egzemplarzy w języku polskim rozeszło się jakieś parę milionów. Ale co jest najbardziej interesujące, to że w znakomitej większości te książki żyją, czyli że są stale wznawiane. Niektóre z nich przetłumaczono na języki obce. Na angielski, francuski, hiszpański. Włoski, niemiecki, rosyjski, litewski, japoński, czeski, holenderski, słowacki, słoweński, węgierski, rumuński.
Co dalej? Siedzi w Krakowie jako rektor kościoła Sióstr Wizytek, gdzie codzienne i niedzielne Msze święte z kazaniami, rozmowy z ludźmi, konferencje, wykłady i wciąż nowe książki.