18 stycznia 2004
DRUGA NIEDZIELA ZWYKŁA

„I uwierzyli w Niego uczniowie”

     Może od samego początku uczniowie narzekali na Jezusa, że zgodził się przyjąć zaproszenie na to wesele. Bo gdzież to – On, który uważa się za Mesjasza, idzie w gościnę do biedaków. A więc jakoś do grzeszników. I potwierdziły się ich wątpliwości. Wtedy gdy brakło wina. Kompromitacja, wstyd. Dobrze im tak. Jakby byli uczciwi, to Bóg by nie dopuścił do tego.
     I nagle ten cud. Dla uczniów był druzgocąco czytelny. A więc prawdą jest to, czego naucza ten Jezus z Nazaretu – że Bóg kocha wszystkich. Nawet i nędzarzy. Nawet i grzeszników.
     Nawet i nas.

KS. M.M.

January 18th, 2004
2nd Sunday of Ordinary Time

”And His Disciples Believed in Him”

     Maybe the disciples complained right from the beginning that Jesus agreed to accept the invitation to that wedding.  Because how can this be – He, who considers himself a messiah, is going to visit poor people, and thus – in some way – sinners? 
     And their doubts were confirmed at the time when the wine ran out.  Discredit and shame.  Well, serves them right; if these people were honest, God would not let that happen. 
     And all of a sudden — that miracle!  Now it was overwhelmingly clear for the disciples: what this Jesus from Nazareth was teaching must be true – that God loves everyone, even the paupers, even the sinners.
Even… us.

Fr. M.M.

     translation: Monika Darron