Biblioteka

29. NIEDZIELA ZWYKŁA

Ewangelia:                                                                                Mt 22
Jezus rzekł: „Czemu Mnie kusicie, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową”. Przynieśli Mu denara.
On ich zapytał: „Czyj jest ten obraz i napis?”
Odpowiedzieli: „Cezara”.
Wówczas rzekł do nich: „Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga”.

Mówią Święci:
Cesarza będę szanował, nie oddając mu jednak czci boskiej, lecz modląc się za niego. Czczę natomiast Boga prawdziwego i prawdziwie istniejącego wiedząc, że cesarz przezeń został uczyniony.
Powiedz mi zatem: Dlaczego nie czcisz cesarza (czcią boską)? Dlatego, że cesarz nie na to jest postawiony, by odbierać cześć boską, lecz by był otaczany należytym szacunkiem. Albowiem nie jest Bogiem, lecz człowiekiem przez Boga ustanowionym nie na to, by odbierał cześć boską, lecz by sprawiedliwie sądził.
                                                                               Teofil Antiocheński (II w.)

Psalm:                                                                                    Ps 96
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.
Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały,
budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie.
Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą,
Pan zaś stworzył niebiosa.

Rozważanie:
Wiemy, że jesteś miłością, ale nam łatwiej nieść Tobie kwiaty i świece, modlitwy i pieśni. Więc gdy patrzymy w Ciebie narodzonego, prosimy: daj nam łaskę, byśmy zrozumieli, że być z Tobą to znaczy przebaczać, pracować, być dobrym – to znaczy: kochać.

Poezja:
Jak możesz zgadzać się na mnie Panie
który mam więcej twarzy niż światowid

Chyba tylko ta włócznia wiary
która stoi w kącie poematu

Jak możesz się zgodzić na mój dom Panie
który jest tylko słów jaskinią gry

Chyba tylko ta włócznia wiary
która stoi w kącie poematu

Jak możesz się zgodzić na mój poemat Panie
który stał się pospolitym łotrzykiem
cwałującym po górach w ciemności

Chyba tylko ta włócznia wiary
która stoi w kącie poematu
                                   J. Harasymowicz, Księga zgody