SOBOTA
UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA
Dzieje Apostolskie: Dz 12
Herod uwięził Piotra, zamierzając po Święcie Paschy wydać go ludowi. A Kościół modlił się za niego nieustannie do Boga.
Psalm: Ps 34
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Paweł: 2 Tm 4
Najdroższy, krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła.
Ewangelia: Mt 16
Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”.
Rozważanie:
Kościół to zgromadzenie ludzi, które jest zjednoczone z Bogiem. A więc Kościół to nie mury, to nie sufit, to nie podłoga, to nie dywany, nie ołtarze, nie obrazy, nie świece, nie organy. Nawet nie ceremonie. Tylko społeczność, która się modli, która żyje w sprawiedliwości, a przynajmniej – która to usiłuje czynić.
Poezja:
W czasach religijności
mierzonej rozsądną miarą
zdumiewa postanowienie
kanoników z Sewilli
z roku 1401:
Zbudujemy kościół tak wielki
by ci co go zobaczą
wzięli nas za szaleńców.
Nikt już nie pamięta
kto wówczas był rozważny
i odradzał budowę.
Tak powstaje kościół.
J. Pasierb, Katedra w Sewilli