Biblioteka


UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO  6 I



6 STYCZNIA
UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO

Izajasz:                                                                                  Iz 60
Zaleje cię mnogość wielbłądów, dromaderów z Madjanu i z Efy. Wszyscy oni przybędą ze Saby, ofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana.

Psalm:                                                                                    Ps 72
Boże, przekaż Twój sąd Królowi,
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie
i ubogimi według prawa.

Paweł:                                                                                    Ef 3
Ta tajemnica nie była objawiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha Świętego Jego apostołom i prorokom: że poganie są współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię.

Ewangelia:                                                                             Mt 2
Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: „Gdzie jest nowo narodzony król żydowski?”

Rozważanie:
Dlaczego gwiazda znikła Trzem Mędrcom? Przecie prowadziła ich cierpliwie z dalekich krain, aż doprowadziła pod samą Jerozolimę. Dlaczego znikła im z oczu? Przypadek? Zachowali się, jak zachować się powinni. Pytali tego, kto im mógł drogę wskazać: Heroda. A potem, gdy szli dalej, znowu gwiazda się ukazała i doprowadziła ich na miejsce. A więc o co to chodziło? Żeby zbłądzili! Żeby się musieli wypytywać. Żeby natrafili na Heroda. Bóg przysłał ich do Heroda. Do tego zbrodniarza, który zamordował żonę i paru swoich synów? Do mordercy, który miał na sumieniu całe rzesze swoich dostojników? Człowiekowi po ludzku skończonemu Bóg przysyła Trzech Mędrców z propozycją: Przyjdź do Jezusa, złóż Mu pokłon, uwierz w Niego, pokochaj, zaufaj, a będą ci darowane wszystkie grzechy, któreś popełnił, odkupisz je swoją miłością, wiarą i nadzieją.

Poezja:
Patrzyli z oczu ogromną dziwotą
Pasterze, owiec porzuciwszy straże,
O, trzej królowie! gdyście Panu w darze
Przynieśli mirrę, kadzidło i złoto.
                                             L.Staff, ***