12 maja 2009
WTOREK

Pokój mój daję wam

     Dręczą nas niepokoje. Nawet gdy mamy chwile wytchnienia, to na krótko, bo przychodzi nowy niepokój. I znowu boimy się. Martwimy się, smucimy się, przewidujemy okropności.
     A nie trzeba się lękać – ani przeszłości, ani przyszłości, ani teraźniejszości, ani ludzi, ani świata, ani siebie samego. Bo wszystko należy do Boga.

May 12, 2009
TUESDAY

     We are tormented by anxieties.  Even if we get a moment of relief, it is a short moment, for a new anxiety approaches.  And we are scared again.  We are worried, we are sad, we anticipate horrors.
     But you should not be afraid – either of the past, or the future, or the presence, or other people, or the world, or yourself.  For everything belongs to God.