„ZAMYŚLENIA”

Tytuł „Zamyślenia” nadało tym króciutkim rozważaniom Radio Watykańskie, gdzie były one przez jakiś czas czytane. Chyba bardzo trafne określenie. Bo istotnie, są one wynikiem jakiegoś namysłu, zatrzymania się, zastanowienia nad tym, co się nazywa naszym życiem.
Przecież chodzi o to, żeby się nie zagubić, żeby czegoś ważnego nie przeoczyć. Żeby dotrzeć do głębi, do sensu, do istoty rzeczywistości, do której należymy, którą stanowimy.

Inne działy:

Zobacz fragment publikacji

Błogosławieni jesteście

A gdy przychodzi taki czas niechciany, obcy, wraży, trudny, niebezpieczny, to nasuwa się pokusa, żeby jak niedźwiedź zgromadzić sobie górę igliwia, gałęzi, patyków, znaleźć norę ciepłą, wygodną, bezpieczną, zasunąć się tym leśnym przyodzieniem – przespać. Przespać aż do wiosny: aż ten zły czas się skończy i będzie można żyć normalnie.
A przecież jest tak, że to Bóg kieruje światem, życiem ludzkości, historią narodu, losem indywidualnym każdego człowieka – twoim też. Jeżeli postawił cię wobec tej nowej, trudnej sytuacji, to nie jest kara, zemsta za twoją głupotę, naszą głupotę, wspólną głupotę, za twoją złość, naszą złość, wspólną złość, narodową złość – ale to jest zadanie.